Τερμάτισα!!!

Το όνειρό μου πραγματοποιήθηκε την Κυριακή! Έτρεξα και τερμάτισα στον Μαραθώνιο(5:56:57) και είχα την τύχη να ζήσω αυτήν την εμπειρία! Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη βοήθεια, την υποστήριξη και την ενίσχυση της Τράπεζας Τροφίμων.

Αύριο τέτοια ώρα!....

Θα έχουμε μπει στα blocks της εκκίνησης και θα περιμένουμε την έναρξη του αγώνα, η οποία θα γίνει σε κύματα. Θα φορέσω την μπλούζα μου με τα σήματα της Τράπεζας Τροφίμων και το νούμερο 9345. Τι χαρά και αγωνία! Ήρθε η στιγμή που περίμενα!

"1 στους 11 Έλληνες πηγαίνουν σε συσσίτια"

Αυτό ανέφερε πριν από λίγα λεπτά ο Αιμίλιος Λιάτσος στη διακαναλική συνέντευξη του Πρωθυπουργού. Αξίζει να αναλογιστούμε το έργο της Τράπεζας Τροφίμων η οποία, με τα τρόφιμα που διανέμει στα συσσίτια κάθε εβδομάδα, βοηθάει στη σίτιση 20,000 ανθρώπων!

Ετοιμάζομαι για την Κυριακή

Μετά από πολλές δυσκολίες και περιπέτειες που δεν μου επέτρεψαν να προπονηθώ για ένα πολύ μεγάλο διάστημα, ήρθε η στιγμή να ετοιμαστώ για την Κυριακή. Είμαι ενθουσιασμένη και ανυπομονώ. Ευχαριστώ όλους τους φίλους μου που με στηρίζουν!

Τώρα ξεπέρασα την κούραση!

Μαζί με τις διακοπές ήρθαν η έντονη κούραση και ο πόνος στα γόνατα. Δεν μπορούσα να τρέξω αλλά ούτε και να περπατήσω. Άφησα τα πράγματα να εξελιχθούν μόνα τους. Αναρωτιόμουν συνέχεια αν θα καταφέρω τελικά να τρέξω στον Μαραθώνιο. Έχασα το κουράγιο μου και μαζί πάρα πολλές προπονήσεις!
Ο χρόνος που απομένει πλέον είναι λιγοστός. Είμαι όμως σίγουρη ότι μπορώ να κάνω τον δικό μου αγώνα στις 31 Οκτωβρίου. Στόχος μου, η συγκέντρωση χρημάτων και προσφορών (τρόφιμα) για την Τράπεζα Τροφίμων!

Μαρούσι-Ανταρκτική τρέχοντας

Σήμερα ξεκίνησα την προπόνησή μου από το Ολυμπιακό Στάδιο. Τα πόδια μου με πήγανε πολύ μακρύτερα από τη Ειρήνη, την καντίνα, τα αφημένα μονοπάτια του Σταδίου. Έφτασα στην Ανταρκτική, έμεινα εκεί, περπάτησα στο χιόνι, μπήκα στη σκήνη του εξερευνητή Σκότ ο οποίος εκείνη την ώρα ονειρευόταν. Το όνειρά μας συναντήθηκαν. Αφού έφτασα στην Ανταρκτική, μπορώ να πιστεύω ότι θα φτάσω και στο Καλλιμάρμαρο!

Κάθε προπόνηση και μία νέα εμπειρία

Οι εβδομάδες περνούν με πολλές και απαιτητικές προπονήσεις. Το εντυπωσιακό είναι ότι ποτέ δεν αισθάνομαι το ίδιο, ούτε κατά τη διάρκεια της διαδρομής, αλλά ούτε και μετά στην ξεκούραση.
Αυτό όμως που δεν αλλάζει είναι ότι, όταν κουράζομαι, φαντάζομαι την καρδιά μου να ξεκουράζεται μόνη της σε ένα παγκάκι: είναι ξαπλωμένη και κοιτάει ψηλά, και το μόνο που βλέπει είναι έναν καταγάλανο ουρανό.
Σήμερα πήγα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Δεν θυμάμαι πόσους γύρους έκανα. Δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα. Όταν το ρολόι έδειξε 25χλμ. αισθάνθηκα μεγάλη ικανοποίηση και ευγνωμοσύνη που πήγε καλά η προπόνηση!

Που πας με τη βροχή;

Έτσι άκουσα να μου λένε... καθώς έκλεινα την πόρτα του σπιτιού και έφευγα για τρέξιμο. Δεν ήθελα με τίποτα να χάσω τη σημερινή προπόνηση. Τα σχέδια άλλαξαν λόγω καιρού και αποφάσισα να πάω στο Ολυμπιακό Στάδιο. Η βροχή έπεφτε- αδιάκοπα. Κοιτούσα την Πάρνηθα στην κατεύθυνση της οποίας ο ουρανός ήταν φωτεινός. Σε ένα σημείο πιο κοντινό είδα ξαφνικά ένα άνοιγμα ουρανού ανάμεσα στα σύννεφα. Ήθελα να το φτάσω.
Σκεφτόμουν τους φαροφύλακες που στις καταιγίδες αισθάνονται πολιορκημένοι από τα κύματα και τον αέρα. Εγώ ήμουν ελεύθερη. Και όταν είχα ξεπεράσει τα 20 χιλιόμετρα ήθελα να συνεχίσω να τρέχω! Ευχαριστώ... για το... την... το...(ΧΑΜΟΓΕΛΟ!)

Την Κυριακή έτρεξα 13,5 χλμ στα Τύμβια

Χθες εκατοντάδες δρομείς έτρεξαν στα Τύμβια 2010, τον πρώτο αγώνα δρόμου που πραγματοποιείται γύρω από τον Τύμβο του Μαραθώνα.

Η μέρα ξεκίνησε ηλιόλουστη, μετά βγήκαν τα σύννεφα και στη συνέχεια, την ώρα που έφτανα δίπλα στην παραλία, στο 10ο χλμ περίπου, άρχισε να βρέχει δυνατά. Και τότε όλως τυχαίως- στο ipod μου μπήκε το Water Music του Handel! Απλωσα τα χέρια μου για να πιάσω τη βροχή.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ θέλω να πω στον Δημήτρη με τον οποίο έτρεξα το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Μου έδωσε δύναμη! Είμαι πολύ τυχερή που τερμάτισα στον αγώνα αυτό!

Το τρέξιμο μετά την βροχή

Έρχεσαι και γίνεσαι ένα με μία διεργασία της φύσης. Η βροχή έχει σταματήσει, το ποτάμι ρέει με άφθονο νερό, τα σαλιγκάρια κόβουν τις πρωινές τους βόλτες, οι σταγόνες της βροχής έχουν φτάσει στην άκρη των πευκοβελόνων και όπου να΄ναι θα πέσουν στο κενό. Φτάνοντας σε ένα σημείο της διαδρομής -διαπερνώντας τις πρώτες ηλιαχτίδες- βλέπεις ξαφνικά τις κεραίες του Υμηττού και θέλεις όσο τίποτα να τις φτάσεις.

Πόσα πράγματα μαθαίνεις στο Ολυμπιακό Στάδιο στις 6.45 το πρωί;

Μαθαίνεις τη διαδρομή του ήλιου στον ουρανό, τον τρόπο που οι παπαρούνες μεγαλώνουν σε μικρές ομάδες σε αδιάφορα πεζοδρόμια, ότι τα γήπεδα -ακόμα και άδεια- αντιλαλούν τον ενθουσιασμό του αγώνα, ότι τα συντριβάνια διψάνε και δεν διαμαρτύρονται, ότι υπάρχουν βαγόνια που περιμένουν στην Ειρήνη και άλλα που είναι ήδη σε κίνηση, ότι κάποιοι καπνίζουν το πρωί, άλλοι πάνε το σκύλο βόλτα, άλλοι περιμένουν την καντίνα που ακόμα δεν άνοιξε. Μαθαίνεις ότι -κάπως έτσι- αρχίζει μία Παρασκευή...

H Δευτέρα η καλή...

από το πρωί φαίνεται! Χθες έτρεξα στη Φιλοθέη και το Ψυχικό στις 6.40. Παρατηρούσα τα πεζοδρόμια και τις παλιές πλάκες σε ορισμένα αγαπημένα μου σημεία. Σκεφτόμουν πόσες φορές έχω περπατήσει από εκεί με τη γιαγιά μου και τον παππού μου. Θυμόμουν το
τηλέφωνό τους, το οποίο δεν μπορώ πια να καλέσω. Ευτυχώς, τα πεζοδρόμια δεν έχουν αλλάξει! Καθόλου δεν μου αρέσουν αυτές οι γυαλιστερές πλάκες που βάζουν τώρα. Το χειρότερο είναι στα δήθεν "καλά" σπίτια που βάζει ο καθένας το "πεζοδρόμιο" της αρεσκείας του.

Σήμερα έτρεξα στο Ολυμπιακό Στάδιο

Στις 6.00 χτύπησαν το ξυπνητήρι και το κινητό! Είχα επιστρατεύσει όλα τα "κουδουνίσματα" για να μην τύχει και με πάρει ο ύπνος και χάσω την προπόνηση.
Με το που έφτασα στο στάδιο αισθάνθηκα ότι είμαι πολύ τυχερή που είμαι εδώ. Κοιτούσα τον ήλιο που ήταν ακόμα σχετικά χαμηλά και βρήκα το ρυθμό μου. Η εβδομάδα μπορεί να τελείωσε... αλλά η χαρά και η εμπειρία είναι ακόμα μαζί μου.

Η νέα εβδομάδα προπόνησης

Σήμερα στις 6.50π.μ. ξεκίνησε η νέα εβδομάδα προπόνησης! Ευτυχώς το κρυολόγημά μου δεν στάθηκε εμπόδιο στην πρωινή μου διαδρομή. Ήταν μία μικρή δοκιμασία αλλά τα κατάφερα!

Το Σάββατο σκεφτόμουν το Σπύρο Λούη

Καθώς έτρεχα το Σάββατο γύρω από το Ολυμπιακό Στάδιο το μυαλό μου ταξίδευε στο Σπύρο Λούη. Σκεφτόμουν τα χέρια του... πως θα ήταν, άραγε, τα χέρια και τα πόδια αυτού του νερουλά που χωρίς εξοπλισμούς, χωρίς nike, και χωρίς να μετράει το χρόνο έτρεξε την κλασσική διαδρομή του πρώτου μαραθώνιου σε 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δεύτερα! Από ισοτονικό ποτό... το καλύτερο... έκανε μία στάση στο Πικέρμι για ένα ποτήρι κρασί!

Αύριο μόλις ξημερώσει

Θα παω για προπόνηση στο Ολυμπιακό Στάδιο. Έχω μεγάλες προσδοκίες από την αυριανή μου διαδρομή! Σήμερα, ξεκούραση!

Σήμερα η μέρα ξεκίνησε με κλασσική μουσική

Τρέχοντας το πρωί στις 6.48 δεν συνάντησα κανέναν άλλο δρομέα. Είχα παρέα τη μουσική μου και τις σκέψεις μου. Η απόλυτη ελευθερία! Είμαι πανευτυχής!

Το πρωί άκουσα τα πουλιά στη Φιλοθέη

Σήμερα για πρώτη φορά έκανα προπόνηση το πρωί, στις 06.50. Ήταν τέλεια. Τα χρώματα, οι μυρωδιές και ο ήχος των πουλιών. Όπως επέστρεφα στο σπίτι έβλεπα τα παιδιά στους δρόμους να περιμένουν τα σχολικά τους. Η "μέρα" είχε ήδη αρχίσει!

Αύριο έχω προπόνηση

Αύριο μετά τη δουλειά θα γυρίσω σπίτι, θα βάλω τα καινούργια μου αθλητικά και θα πάω για προπόνηση στη Φιλοθέη και το Ψυχικό.
θα παλέψω με την αγαπημένη μου ανηφόρα! Τι ευτυχία!

Ποια είναι η Τράπεζα Τροφίμων;

Iδρύθηκε το 1995 με πρωτοβουλία του Γεράσιμου Βασιλόπουλου. Ως κοινωφελές μή κερδοσκοπικό ίδρυμα, που έχει αποκλειστικό σκοπό την καταπολέμηση της πείνας και τον περιορισμό της σπατάλης, συγκεντρώνει δωρεές σε τρόφιμα, αναψυκτικά και άλλα είδη, πρίν από την ληξη τους, σε καλή κατάσταση και ποιότητα.

Τα προϊόντα αυτά, τα διανέμει δωρεάν σε ιδρύματα με περιορισμένους πόρους, που φιλοξενούν ηλικιωμένους συνανθρώπους μας, ορφανά παιδιά, άτομα με ειδικές ανάγκες,άστεγους και άτομα που ακολουθούν κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης.Επίσης, συνεισφέρει σε συσσίτια που προσφέρονται σε απόρους.

Η Τράπεζα Τροφίμων της Αθήνας είναι μέλος της Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Τραπεζών Τροφίμων (FEBA) στην οποία ανήκουν 160 Τράπεζες Τροφίμων από 12 χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης.