Στις 6.00 χτύπησαν το ξυπνητήρι και το κινητό! Είχα επιστρατεύσει όλα τα "κουδουνίσματα" για να μην τύχει και με πάρει ο ύπνος και χάσω την προπόνηση.
Με το που έφτασα στο στάδιο αισθάνθηκα ότι είμαι πολύ τυχερή που είμαι εδώ. Κοιτούσα τον ήλιο που ήταν ακόμα σχετικά χαμηλά και βρήκα το ρυθμό μου. Η εβδομάδα μπορεί να τελείωσε... αλλά η χαρά και η εμπειρία είναι ακόμα μαζί μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου